Pałac Muzyki Katalońskiej

Pałac Muzyki Katalońskiej to sala koncertowa znajdująca się w centralnej części miasta. Jest to z pewnością jedno z tych miejsc, które trzeba zobaczyć, gdyż jest esencją życia kulturalnego Katalończyków.

Mieści się przy Carre Sant Pere Mes Alt, w północnej części starego miasta, w dzielnicy Ciutat Vella. Pomimo pewnego  „wciśnięcia”, przysłonięcia przez sąsiadujące zabudowania – nie da się minąć jej obojętnie i nie przystanąć przy imponującym głównym wejściu.

Historia Palau de la Musica Catalana

Budynek powstał w latach 1905-1908, a jego autorem był bardzo znany barceloński architekt, przedstawiciel architektury modernistycznej Lluis Domenech i Montaner.

Pałac Muzyki Katalońskiej został wzniesiony na zlecenie stowarzyszenia chórów „Orfeo Catalia”. Założycielem chóru, który powstał w 1891 roku był Lluis Miletta i Amadeo Vives. Inwestycja ta zbiegła się z dość dynamicznym rozwojem Katalonii w XIX wieku, a dokładnie z coraz to zamożniejszą burżuazją, której jedną z form rozrywki i przez to miejscem spotkań życia kulturalnego, miał się stać Palau de la Musica Catalana. Projekt został sfinansowany z datków barcelońskich kupców i przemysłowców. 

Front budynku ozdabiają kolumny pokryte wielobarwną mozaiką tworzącą kwiecisty wzór. Stoją, czy też wspierają piękny balkon, a każda z nich jest inna, przez co wyjątkowa. W Palau de la Musica Catalana możemy także natrafić na popiersia tak znanych i wybitnych artystów jak Bach, Beethoven czy Wagner. Obszerna klatka i szerokie schody pokryte dywanami świadczą o szykowności miejsca.

Zwiedzanie Pałacu

Możemy zwiedzać sami, ale również w grupie z przewodnikiem. Różnica – 5 euro/os i tylko taka opcja ma tutaj sens. Dzięki tej formie zwiedzania wejść można do wielu więcej miejsc, a także poznać historię i ciekawostki dotyczące pałacu. Zwiedzanie rozpoczyna projekcja niezwykle wzruszającego filmu – dokumentu, opowiadającego o tym miejscu m.in. przez artystów, którzy mieli w swojej karierze zaszczyt występować na deskach tej sceny.

My mieliśmy szczęście być oprowadzanym przez prawdziwego profesjonalistę z nadzwyczajną charyzmą i  entuzjazmem – Marco :). Czytając opinie internautów, wielu przewodników jest bardzo chwalonych (poza Marco pojawia się Olivier, czy Andreas). Oczywiście brak polskojęzycznego przewodnika, my wybraliśmy wersję angielską.

Na największą uwagę zasługuje oczywiście sala koncertowa. To w niej możemy podziwiać kwintesencję ówczesnego trendu, czyli połączenia rzeźby, szkła, ceramiki i kowalstwa artystycznego. Największą chyba uwagę przykuwa ogromna szklana kopuła w centralnej części sufitu, przez której wielobarwną mozaikę do środka dociera światło o różnym natężeniu w zależności od pory dnia. Jej autorem jest Antonio Rigalt i Blanch.

Siadając na jednym sponad 2000 miejsc po chwili zaczyna zachwycać każdy element tej wyjątkowej Sali. Niezwykłe są boczne okna, jak i pokryte czerwoną tapicerką siedzenia (każde z tabliczką z imieniem fundatora obicia). Nad sceną umieszczone są organy (które zostały poddane renowacji w 2004 roku). Na ścianach, nad i po bokach sceny znajdują się fascynujące rzeźby w stylu barokowym i modernistycznym, przedstawiające 18 muz (te grają każda na innym  instrumencie muzycznym – co ma symbolizować różne style muzyczne). Są też rzeźby przedstawiające muzykę klasyczną i ludową. Są też rzeźby koni.

Z racji doskonałej akustyki jaka tutaj panuje, spotkać na jej deskach można  było takie sławy jak: Richard Strauss, Daniel Barenboim, Igor Strawiński, Artur Rubinstein, Pau Casalas, czy Fredric Mompou.

Ostatnia przebudowa budynku miała miejsce w latach 80-tych ubiegłego wieku. W 1997 roku budynek został wpisany na listę światowego Dziedzictwa UNESCO. Jak powiedział sam autor Palau de la Musica Catalana – miała być ogrodem dla muzyki – i takim na pewno jest.

Sporo osób z naszej grupy ruszyło po zwiedzaniu obejrzeć repertuar, aby w któryś z wieczorów spędzanych w Barcelonie wybrać się na koncert.

Godziny otwarcia

Wycieczki odbywają się co 30 minut. Długość trwania to ok. 55 minut. Rozkład godzin wycieczek w zależności od okresu prezentuje się następująco:

Dojazd

Metro: stacja Urquinaona (L1 – czerwona oraz L4 – żółta). Ze stacji do przejścia zaledwie 150 metrów.
Autobus miejski: linie V15, V17, 45
Autobus turystyczny – stacja Casa Batllo – do przejścia 1,3 km.
Renfe, FGC – kolej – stacja Placa de Catalunya. Do przejścia 550 metrów.

Ceny, rezerwacja