Pałac Muzyki Katalońskiej

Pałac Muzyki Katalońskiej to sala koncertowa znajdująca się w centralnej części miasta. Jest to z pewnością jedno z tych miejsc, które trzeba zobaczyć, gdyż jest esencją życia kulturalnego Katalończyków.

Mieści się przy Carre Sant Pere Mes Alt, w północnej części starego miasta, w dzielnicy Ciutat Vella. Pomimo pewnego  „wciśnięcia”, przysłonięcia przez sąsiadujące zabudowania – nie da się minąć jej obojętnie i nie przystanąć przy imponującym głównym wejściu.

Historia Palau de la Musica Catalana

Budynek powstał w latach 1905-1908, a jego autorem był bardzo znany barceloński architekt, przedstawiciel architektury modernistycznej Lluis Domenech i Montaner.

Pałac Muzyki Katalońskiej został wzniesiony na zlecenie stowarzyszenia chórów „Orfeo Catalia”. Założycielem chóru, który powstał w 1891 roku był Lluis Miletta i Amadeo Vives. Inwestycja ta zbiegła się z dość dynamicznym rozwojem Katalonii w XIX wieku, a dokładnie z coraz to zamożniejszą burżuazją, której jedną z form rozrywki i przez to miejscem spotkań życia kulturalnego, miał się stać Palau de la Musica Catalana. Projekt został sfinansowany z datków barcelońskich kupców i przemysłowców. 

Front budynku ozdabiają kolumny pokryte wielobarwną mozaiką tworzącą kwiecisty wzór. Stoją, czy też wspierają piękny balkon, a każda z nich jest inna, przez co wyjątkowa. W Palau de la Musica Catalana możemy także natrafić na popiersia tak znanych i wybitnych artystów jak Bach, Beethoven czy Wagner. Obszerna klatka i szerokie schody pokryte dywanami świadczą o szykowności miejsca.

Zwiedzanie Pałacu

Możemy zwiedzać sami, ale również w grupie z przewodnikiem. Różnica – 5 euro/os i tylko taka opcja ma tutaj sens. Dzięki tej formie zwiedzania wejść można do wielu więcej miejsc, a także poznać historię i ciekawostki dotyczące pałacu. Zwiedzanie rozpoczyna projekcja niezwykle wzruszającego filmu – dokumentu, opowiadającego o tym miejscu m.in. przez artystów, którzy mieli w swojej karierze zaszczyt występować na deskach tej sceny.

My mieliśmy szczęście być oprowadzanym przez prawdziwego profesjonalistę z nadzwyczajną charyzmą i  entuzjazmem – Marco :). Czytając opinie internautów, wielu przewodników jest bardzo chwalonych (poza Marco pojawia się Olivier, czy Andreas). Oczywiście brak polskojęzycznego przewodnika, my wybraliśmy wersję angielską.

---

---

Na największą uwagę zasługuje oczywiście sala koncertowa. To w niej możemy podziwiać kwintesencję ówczesnego trendu, czyli połączenia rzeźby, szkła, ceramiki i kowalstwa artystycznego. Największą chyba uwagę przykuwa ogromna szklana kopuła w centralnej części sufitu, przez której wielobarwną mozaikę do środka dociera światło o różnym natężeniu w zależności od pory dnia. Jej autorem jest Antonio Rigalt i Blanch.

Siadając na jednym sponad 2000 miejsc po chwili zaczyna zachwycać każdy element tej wyjątkowej Sali. Niezwykłe są boczne okna, jak i pokryte czerwoną tapicerką siedzenia (każde z tabliczką z imieniem fundatora obicia). Nad sceną umieszczone są organy (które zostały poddane renowacji w 2004 roku). Na ścianach, nad i po bokach sceny znajdują się fascynujące rzeźby w stylu barokowym i modernistycznym, przedstawiające 18 muz (te grają każda na innym  instrumencie muzycznym – co ma symbolizować różne style muzyczne). Są też rzeźby przedstawiające muzykę klasyczną i ludową. Są też rzeźby koni.

---

---

Z racji doskonałej akustyki jaka tutaj panuje, spotkać na jej deskach można  było takie sławy jak: Richard Strauss, Daniel Barenboim, Igor Strawiński, Artur Rubinstein, Pau Casalas, czy Fredric Mompou.

Ostatnia przebudowa budynku miała miejsce w latach 80-tych ubiegłego wieku. W 1997 roku budynek został wpisany na listę światowego Dziedzictwa UNESCO. Jak powiedział sam autor Palau de la Musica Catalana – miała być ogrodem dla muzyki – i takim na pewno jest.

Sporo osób z naszej grupy ruszyło po zwiedzaniu obejrzeć repertuar, aby w któryś z wieczorów spędzanych w Barcelonie wybrać się na koncert.

Godziny otwarcia

Wycieczki odbywają się co 30 minut. Długość trwania to ok. 55 minut. Rozkład godzin wycieczek w zależności od okresu prezentuje się następująco:

Dojazd

Metro: stacja Urquinaona (L1 – czerwona oraz L4 – żółta). Ze stacji do przejścia zaledwie 150 metrów.
Autobus miejski: linie V15, V17, 45
Autobus turystyczny – stacja Casa Batllo – do przejścia 1,3 km.
Renfe, FGC – kolej – stacja Placa de Catalunya. Do przejścia 550 metrów.

Ceny, rezerwacja